Behandeling overgewicht: Oerdieet

In het algemeen wordt aangenomen dat de primitieve mens een jager / verzamelaar was. Hij bewoog de hele dag en at voornamelijk knollen, bladeren van planten, zaden, bessen en eieren, af en toe vlees en zelden het zoete fruit van vandaag de dag. Het oerdieet, dat door de eerste mensen miljoenen jaren lang is gegeten, had daarom nauwelijks een verhoging van het glucoseniveau in het bloed tot gevolg. In de herfst was er echter zoet fruit in overvloed beschikbaar. De oermens at zo veel mogelijk vers fruit. Met als gevolg dat de glucosewaarden in het bloed enorm toenamen. Een overvloedige consumptie van snel verteerbare koolhydraten (zoet fruit) en de daarbij horende hoge glucose en insulinewaarden in het bloed waren voor het lichaam van de oermens een signaal dat de winter in aantocht is en dat het hoog tijd was om vet op te slaan en dik te worden. Het menselijk lichaam werkt al miljoenen jaren zo, er is daarom geen enkele reden om aan te nemen dat dit nu anders zou zijn.

Alle artikelen en behandelingsprotocollen zijn volgens het zelfzorg principe geschreven. Bij zelfzorg is niet de arts of specialist maar de patiënt verantwoordelijk voor het correct uitvoeren van de behandeling. Toch adviseer ik patiënten om bij gezondheidsklachten eerst een arts te raadplegen. Een juiste diagnose is ook bij een zelfzorgtraject van onschatbare waarde. Als u reeds onder behandeling bent van een arts overleg dan met uw arts voordat u voedingssupplementen gaat gebruiken.

Copyright © 2007 - pilliewillie.nl

Koolhydraten, eiwitten en vetten Onze voeding valt uiteen in twee soorten: plantaardig en dierlijk. Binnen deze twee soorten bestaan er drie voedselgroepen: vetten, eiwitten en koolhydraten. Vetten kunnen worden onderverdeeld in verzadigd vet (bijvoorbeeld roomboter), onverzadigd vet (zoals olijfolie) en meervoudig onverzadigd vet (zoals pompoenpittenolie). Koolhydraten kunnen tenslotte worden opgedeeld in: (1) monosacchariden. Dat zijn enkelvoudige suikers zoals glucose en fructose (2) disacchariden, dat zijn moleculen die opgebouwd zijn uit twee monosacchariden, zoals maltose en lactose (3) polysacchariden zijn zeer grote moleculen met lange ketens opgebouwd uit glucose moleculen, voorbeelden zijn cellulose en zetmeel.

Insuline en glucagon twee belangrijke hormonen

Als het glucose gehalte in het bloed (bloedsuikerspiegel) stijgt als gevolg van het eten van koolhydraten produceren de bètacellen van de pancreas (alvleesklier) het hormoon insuline. Door de consumptie van eiwitten en vetten wordt de insulinespiegels niet verhoogd. De toename van insuline is een signaal voor het lichaam dat er een overdaad aan brandstof (glucose) beschikbaar is. De vetverbranding wordt nu gestopt en aan alle lichaamscellen wordt via het hormoon insuline gemeld dat er glucose beschikbaar is. De lichaamscellen beslissen zelf of ze de glucose nodig hebben en in de cel toelaten.

Alle overtollige glucose wordt in de lever als glycogeen (een soort koolhydraat) en in de spieren als vetzuren opgeslagen. Deze opslagruimte is zeer beperkt Als de opslagcapaciteit in de lever en in de spiercellen ontoereikend is wordt de overtollige glucose in de vorm van vet in vetcellen rond het middel opgeslagen.

Een gezonde volwassene heeft ongeveer 5 gram glucose in het bloed beschikbaar. Een reep chocolade bevat ongeveer 30 gram glucose, een groot deel daarvan wordt dus direct na consumptie opgeslagen als vet.

Op het moment dat het glucoseniveau in het bloed te veel daalt, bijvoorbeeld tengevolge van een lichamelijke inspanning, stopt de pancreas met de productie van insuline en produceren de alfacellen van de pancreas het hormoon glucagon. Dat is voor de lever het signaal om glycogeen en vet om te zetten in glucose waardoor het lichaam weer genoeg brandstof heeft voor de productie van de bio-energie ATP. Je zou dus kunnen zeggen dat het lichaam door de afgifte van het hormoon glucagon op vetverbranding over gaat, vet wordt omgezet in glucose en verbrand.

Iemand die door sporten gewicht wil verliezen kan daarom beter voor de maaltijd gaan sporten en niet er na. Na een maaltijd met koolhydraten, bijvoorbeeld brood, zijn de glucose en insulineniveaus hoog waardoor het lichaam de opdracht krijgt om glucose in vet om te zetten en geen vet te verbranden. Eigenlijk is dat heel logisch, de mens is gewoon ontworpen om eerst hongerig achter zijn maaltijd aan te rennen en dan pas te eten en niet andersom.

Lezers die “hongerig” willen gaan sporten moeten dat langzaam opbouwen. Het lichaam moet leren vet te verbranden. Maak een nieuw minder ambitieus opbouwschema voor het sporten.

Wat kunnen we leren van de oermens over overgewicht?

De evolutie van de mens in een notendop

De eerste mensen, de Homo rudolfensis en daarna de Homo habilis kwamen 2,5 miljoen jaar geleden voort uit een groep tengere mensachtige de Australopitheken. Dit ras werd 2 miljoen jaar geleden opgevolgd door de Homo erectus, de voorloper van de Homo sapiens, de huidige mens.

Oervoeding

In het algemeen wordt aangenomen dat de primitieve mens een jager / verzamelaar was. Hij at voornamelijk knollen, bladeren van planten, zaden, bessen, af en toe vlees en zelden fruit. Zaden en vlees waren een bron van eiwitten en vetten, de planten en bessen een bron van koolhydraten. Deze wilde planten en bessen bevatten echter veel meer vezels dan de geteelde planten en bessen van tegenwoordig. Plantenvezels bestaan voor een deel uit glucose maar die is dusdanig verankerd dat ze niet door de darmen kunnen worden omgezet in glucose. Zij moeten door de darmbacteriën worden afgebroken. Het resultaat van dit afbraak proces is een vet genaamd boterzuur. Bij de huidige mens worden onoplosbare plantenvezels nog steeds op de zelfde manier door bacteriën afgebroken en omgezet in boterzuur. Het oerdieet, dat door de eerste mensen miljoenen jaren lang is gegeten, had daarom nauwelijks een verhoging van het glucoseniveau in het bloed tot gevolg. De koolhydraten die werden gegeten bestonden nl. voor een groot deel uit niet oplosbare vezels die door de darmflora omgezet werd in vet. De insulinespiegels bleven daardoor laag waardoor door het lichaam uitsluitend vet als brandstof werd gebruikt.

Venus van Willendorf 24.000 voor Christus

Een hoog insulineniveau signaleert dat de winter in aantocht is

Het was voor de oermens een karig bestaan, alleen in de herfst werd de situatie beter. In de herfst was er fruit in overvloed beschikbaar. De oermens at zo veel mogelijk vers fruit, bewaren konden ze het niet. Fruit is rijk aan fructose, een monosaccharide die snel door het lichaam wordt opgenomen. Met als gevolg dat de glucose waarden in het bloed enorm toenamen. Dit was voor de pancreas het signaal om insuline af te geven waardoor alle overtollige glucose omgezet werd in glycogeen en vet rond het middel.

Volgens een onderzoek dat door Milton e.a. in maart 2000 werd gepubliceerd was energierijke snel verteerbare voeding voor de oermens zeer schaars. De dagelijkse voeding die ruim voor handen was bevatte maar weinig calorieën. Milton concludeert dat energierijke snel verteerbare voeding zoals bijvoorbeeld fruit, dat alleen in het najaar beschikbaar was, daarom niet primair bedoeld was voor een dagelijkse levensbehoefte maar meer voor het kweken van vetreserves voor tijden van voedselschaarste zoals de winter.

Een overvloedige consumptie van snel verteerbare koolhydraten en de daarbij horende hoge glucose en insulinewaarden in het bloed waren voor het lichaam van de primitieve mens een signaal dat de winter in aantocht was en dat het hoog tijd was om dik te worden. Op deze manier is de mens “ontworpen” om in tijden van schaarste, bijvoorbeeld de winter, te kunnen overleven.

Voor de oermens was dik zijn zeer welkom. Het betekende dat je de komende winter zou overleven.

Ons lichaam werkt nog net zo als dat van de oermens

Het menselijk lichaam werkt qua spijsvertering al miljoenen jaren hetzelfde, er is daarom geen enkele reden om aan te nemen dat dit nu anders zou zijn. Een overvloedige consumptie van snel verteerbare vezelarme koolhydraten veroorzaakt hoge insulinespiegels waardoor overgewicht ontstaat. Uw lichaam denkt, net als dat van de oermens, dat de winter voor de deur staat en begint vet op te slaan, en u wordt dik.

Conclusie tot nu toe

• Ons lichaam werkt nog net als dat van de oermens. Als wij overmatig vezelarme koolhydraten eten worden we dik omdat onze “oergenen” denken dat de winter voor de deur staat.
• U weet nu ook wat het grote probleem is met het "Je leven lang fit" dieet: het fruitontbijt, dat is totaal ongeschikt voor patiënten die ten gevolge van hyperinsulinemie overgewicht ontwikkeld hebben.
• In het volgende hoofdstuk worden de gevolgen van het weg laten van koolhydraten, als behandelingsmethodiek bij overgewicht, nader toegelicht. Denk nu niet direct: "nog een Atkins dieet", want dan heeft u het mis. Atkins maakt bijvoorbeeld helemaal geen gebruik van oergenetische principes om te bepalen welke voeding nu precies geschikt voor ons is en zeker niet van een supplement protocol voor het behandelen van insuline resistentie, de oorzaak van hyperinsulinemie en overgewicht.

De lever speelt een centrale rol De bio-energie ATP kan maar in hele kleine hoeveelheden in het lichaam worden opgeslagen. Bij een maximale inspanning is de voorraad ATP binnen enkele seconden uitgeput. Gelukkig is het lichaam in staat om brandstofvoorraden in de vorm van koolhydraten, eiwitten en vetten aan te leggen om in tijden van schaarste ook goed te kunnen functioneren. Om dit efficiënt te kunnen doen is het lichaam in staat om brandstof uit de ene groep om te zetten in brandstof die behoort tot een andere groep. Voorbeelden: glucose (koolhydraat) kan in zetmeel (glycogeen) of in vet (triglyceriden) worden omgezet, en vet (via omzetting naar glycerol) in glucose, eiwitten (aminozuren) kunnen in glucose en vet worden omgezet. De lever speelt een cruciale rol in dit opslag en omzettingsproces. De alvleesklier (pancreas) bestuurt dit proces door de afgifte van de hormonen insuline en glucagon.

Referenties

1. HUMAN EVOLUTION
   Homo sapiens sapiens occurred around 200,000 years ago. The transition from H.erectus to H.sapiens happened about 500,000 years ago. H.erectus emerged in Africa more than 1.7 million years ago. Bipedal Australopithecines appeared (5 mya).
2. Cardiovascular disease resulting from a diet and lifestyle at odds with our Paleolithic genome: how to become a 21st-century hunter-gatherer
   Our genetic make-up, shaped through millions of years of evolution, determines our nutritional and activity needs. Although the human genome has remained primarily unchanged since the agricultural revolution 10,000 years ago, our diet and lifestyle have become progressively more divergent from those of our ancient ancestors. Accumulating evidence suggests that this mismatch between our modern diet and lifestyle and our Paleolithic genome is playing a substantial role in the ongoing epidemics of obesity, hypertension, diabetes, and atherosclerotic cardiovascular disease.
3. Origins and evolution of the Western diet: health implications for the 21st century
   There is growing awareness that the profound changes in the environment (eg, in diet and other lifestyle conditions) that began with the introduction of agriculture and animal husbandry 10000 y ago occurred too recently on an evolutionary time scale for the human genome to adjust.
4. Nutritional characteristics of wild primate foods: do the diets of our closest living relatives have lessons for us?
   The recommendation that Americans consume more fresh fruits and vegetables in greater variety appears well supported by data on the diets of free-ranging monkeys and apes.
5. Paleolithic nutrition: what can we learn from the past?
   It is postulated that changes in food staples and food processing procedures introduced during the Neolithic and Industrial era have fundamentally altered seven crucial nutritional characteristics of our ancestral diet: (i) glycaemic load, (ii) fatty acid balance, (iii) macronutrient balance, (iv) trace nutrient density, (v) acid-base balance, (vi) sodium-potassium balance, (vii) fiber content.
6. Paleolithic vs. modern diets--selected pathophysiological implications
   The nutritional patterns of Paleolithic humans influenced genetic evolution during the time segment within which defining characteristics of contemporary humans were selected. Our genome can have changed little since the beginnings of agriculture, so, genetically, humans remain Stone Agers--adapted for a Paleolithic dietary regimen.
7. Hunter-gatherer diets—a different perspective
   In the natural environment, energy-dense, highly digestible foods of any type are generally rare. When available, such foods often serve not so much to satisfy that day's energy demands but rather to provide fat stores for use as energy during times of low food availability or, in women, to help meet the extra energy demands of reproduction.
8. Stone agers in the fast lane: chronic degenerative diseases in evolutionary perspective
   From a genetic standpoint, humans living today are Stone Age hunter-gatherers displaced through time to a world that differs from that for which our genetic constitution was selected. Unlike evolutionary maladaptation, our current discordance has little effect on reproductive success; rather it acts as a potent promoter of chronic illnesses: atherosclerosis, essential hypertension, many cancers, diabetes mellitus, and obesity among others.

Uw keuze:

pilliewillie.nl > overgewicht > voeding > oerdieet

Ondersteun mijn werk en plaats een link naar overgewicht.pilliewillie.nl

Copyright © 24 December 2011

Site Map Contact

• Home
• Resultaten
• Forum
• Online therapeut
• Gratis informatie
• Zoeken
• Contact

• Oerdieet
• LOW-carb
• SLOW-carb
• FIBRE-carb
• Vetten
• Soja waarschuwing